nieuw territorium

Nieuw territorium!

Mijn Zen meester zei ooit: "U bent u moeder en u vader, en al die voorvaderen daarna. U bent tevens u kinderen en u kleinkinderen en al u nazaten." Dan kun je je dus voorstellen aan hoeveel invloeden je onderhevig bent. Het is toch machtig te bedenken dat 7,5 miljard mensen dit proces evenwijdig maar toch anders ondergaan.

De constante onderhandeling tussen verschillende "consultants" in je wezen die allerlei verschillende projecten voorbereiden en afhandelen. En dan elkaar moeten overtuigen of soms gewoon de overhand nemen.

Ik merk sinds ik dus een nieuwe woning heb betrokken dat een deel wat ik associeer met mijn vader een stuk actiever is geworden. Waardoor het voor mij op eens makkelijker is geworden voor mijn ongezouten mening uit te komen.

En zo zitten er in allerlei plekken, personen en daden mogelijkheden om jezelf te balanceren en te genieten van het leven. Ik ben blij dat ik weer een stukje territoriale rust heb gevonden.

Luisteren naar mijn hart

Wat doet het goed weer eens een openhartige blog te schrijven. Al een tijdje was ik met allerlei dingen bezig, die weer andere dingen voorbereidden en mogelijk maakten. Maar nu dan vandaag was er zoveel aandacht in lichaam en geest dat ik de tijd en ruimte voelde om eens even rustig mijn ademhaling te volgen en naar mijn hart te luisteren. Mijn hart wat ooit zo bloeide, en wat heel vrijgevig was.

De laatste jaren, door allerlei redenen, voelde mijn hart eerder gekneld en gegeseld. En stiekem verlangde ik naar die tijden dat mijn hart openstond en zoveel liefde kon uitwisselen met anderen om me heen. Echter besef ik, terwijl ik vandaag naar mijn hart luisterde. Dat ik vroeger vanuit mijn kracht en projectie heel wat mensen voor me kon winnen, en dat mijn hart zich populair en geliefd voelde. Maar dat ik nu, een stuk fragieler en verder, eigenlijk een hele belangrijke les aan het leren ben.

Want als je de wind in de rug hebt, en het schijnbare juiste pad kiest, dan word je makkelijk op handen gedragen. Echter de integriteit die je verdient door echt je eigen pad te kiezen, levert je vrienden op die jou veel onvoorwaardelijker accepteren.

Zo was mijn onstuimige krachtige hart vroeger instaat menig opinie en sfeer te beheersen, en ik weet dat als het weer helemaal geheeld is, weer veel kracht uit gaat stralen. Maar deze keer kan ik er veel behoedzamer mee omgaan, want ik ben nu (de afgelopen jaren) aan het leren hoe het is om voorzichtig met je fragiele en gekwetste hart om te gaan.

Tot nu toe was er een stem die de hele tijd wenste wanneer dit pijnlijke doch eerlijke proces eindelijk zou overgaan en ik weer de oude zou zijn. Echter wil ik dit bijstellen, laat me zo lang kwetsbaar en gekwetst zijn tot ik eruit geleerd heb wie ik echt ben. Zodat ik niet met met een overdadig hart de dingen en mensen naar mijn hand zet en uiteindelijk bedrogen uitkom...