Lieve Paul,
in het leven word je van alle kanten geïnspireerd, geraakt en soms zelfs overrompeld. Al die indrukken een plek te geven, zonder te vergeten wie je bent en waarvoor je staat; Dat is echt een uitdaging.
Nu ik volwassener en onafhankelijker aan het worden ben, kan ik de tijd die we samen zijn steeds meer waarderen. Enerzijds omdat ik me besef dat je er niet meer eeuwig zal zijn, anderzijds omdat ik daarna weer terugkeer naar mijn eigen leven.
Het lukt me steeds beter de liefde te voelen, die de interactie tussen ons drijft. Vaak heb ik het gevoel dat je extra streng met mij bent. Maar die houding, begrijp ik langzamerhand, komt ook voor uit liefde.
Een heer te zijn is een uitdagende kwestie, waarbij veel offers gebracht moeten worden. Om dit bewust te doen, vanuit je liefde voor de wereld en voor je kinderen is een grote prestatie. En een waardig streven.
Achter dit streven, en de uitdaging, voel ik ook de geborgenheid die je mij en mijn broers en moeder bied. Vanuit die plek weet ik altijd weer mijzelf te vinden, ook al ben ik helemaal overrompeld door het leven.
Vandaar deze ode, op je verjaardag, voor wie je bent en wat je voor mij betekent als vader. Want ik ben zeer dankbaar je zoon te mogen zijn.
Ik hou van je pap!
liefs
Simon
