Vanuit de connectie met de situatie waarin je je bevind, kom je in allerlei situaties terecht waardoor je dreigt je contact kwijt te raken. Of beter gezegd, je gaat over in het nadenken en vergeet de realiteit te ervaren. Of nog erger, je begint regels te verzinnen waardoor een bepaalde ongemakkelijke ervaring niet meer zal voorkomen in je leven.
Het nadenken heeft zijn voordelen, het kan inzicht bevorderen, vandaar dat ik deze blog schrijf. Zo tracht ik al een tijdje in de muziekwereld een goede leraar dan wel lerares te benaderen. In dit proces, mijn ultieme droom te realizeren, werk in zonder de connectie kwijt te raken naar deze momenten toe waar ik toegang krijg tot een leraar.
Tijdens deze momenten, of erna, als ik de opgebouwde verwachtingen langzaam loslaat. Dan in het bijzijn van de hitte, de liefde, de acceptatie. Dan zoeken mijn gedachtes een manier deze acceptatie achter mij te laten, door een nieuw stormachtig doel te presenteren.
Op deze manier blijf ik zoekende, zonder te vinden, zonder te aarden enzovoort. Want ik blijf de momenten van echt leren uitstellen. En van uitstel komt afstel ;)
Dus, allez, met goede moed ga ik de warmte tegemoet. Ik ben dichtbij....
Liefs
Simon
